دانستی های انواع جراحی زیبایی و پزشکی

ضربه به بافت واژن جریان خون را متوقف کرده و باعث مرگ بافت و ایجاد فیستول می شود. فیستول رکتوواژینال ممکن است در عرض چند روز ایجاد شده یا ممکن است طی چندین سال تشکیل شوند. یک فرد به ندرت فیستول رکتوواژینال مادرزادی دارد، به این معنی که این سوراخ از زمان تولد وجود داشته است.

علل فیستول رکتوواژینال عبارتند از:

زایمان طولانی مدت، پارگی واژن در حین زایمان یا اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک برش (برشی) برای کمک به زایمان شما ایجاد کرده است (اپیزیوتومی).

• جراحی شکم یا لگن، از جمله سزارین و هیسترکتومی.
• سرطان در ناحیه لگن، مانند سرطان دهانه رحم یا سرطان روده بزرگ (کولون).
• بیماری های التهابی روده (IBD) مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو.
• عفونت های روده بزرگ مانند دیورتیکولیت.
• پرتودرمانی به ناحیه لگن.

روش تشخیص چگونه است؟

زمانی که به یک پزشک متخصص مراجعه می کنید، یک معاینه فیزیکی و معاینه لگن انجام می دهد. آنها همچنین در مورد علائم شما سوالاتی می پرسند.

تست های تشخیصی این بیماری عبارتند از:

• شمارش کامل خون و آزمایش ادرار برای بررسی عفونت.
• آزمایش رنگ با استفاده از رنگ در رکتوم شما برای بررسی علائم نشت بین واژن و راست روده.
• فیستولوگرافی رادیوگرافی برای تعیین تعداد و اندازه فیستول ها.
• ام آر آی یا سی تی اسکن لگن برای عکس برداری از واژن و راست روده.
• سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر برای مشاهده رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ (کولون).
• کولونوسکوپی برای بررسی داخل راست روده و سراسر روده بزرگ.

درمان فیستول رکتوواژینال چیست؟

فیستول های کوچک رکتوواژینال ممکن است در طول زمان خود به خود بهبود یابند. ممکن است برای عفونت ها به آنتی بیوتیک یا دارو برای IBD نیاز داشته باشید.

اکثر افراد مبتلا به فیستول رکتوواژینال برای بستن دهانه نیاز به جراحی دارند. پزشک متخصص ممکن است از بافت یا بافت آزمایشگاهی شما برای ترمیم فیستول رکتوواژینال استفاده کند. از هر 10 نفر 9 نفر پس از جراحی به طور کامل بهبود می یابند.

اگر سوراخ آن بزرگ باشد، ممکن است به کولوستومی موقت نیاز داشته باشید. این روش مدفوع را از روده بزرگ و راست روده شما دور می کند تا زمانی که فیستول بهبود یابد. مدفوع از طریق یک سوراخ جراحی در شکم به نام استوما از بدن شما خارج می شود. در کیسه ای جمع شده که مرتباً آن را عوض می کنید. بعداً برای اتصال مجدد روده و بستن استوما به جراحی دیگری نیاز خواهید داشت.

راه های پیشگیری

فیستول مقعدی در اثر عواملی رخ می دهد که کنترل آنها از توان ما خارج است و هیچ گزینه ی مشخصی برای پیشگیری از فیستول مقعدی وجود ندارد ولی بر اساس یک قاعده ی کلی با انتخاب رژیم غذایی سالم و پیروی از سبک زندگی صحیح شاید بتوان تا حد زیادی احتمال ایجاد این بیماری را کاهش داد. در کل رعایت نکات و توصیه های زیر در زندگی می تواند از شما در برابر بسیاری از بیماری ها و عوارض محافظت کند.

• نوشیدن 8 الی 9 لیوان آب در طول روز می تواند در جلوگیری از یبوست بسیار موثر باشد.
• رژیم غذایی پر فیبر مثل میوه ها و سبزیجات تازه بدن شما را در بهترین وضعیت  سلامتی قرارمی دهد.
• رعایت بهداشت فردی
• توجه به یبوست و درمان سریع آن
• انجام ورزش و تحرک کافی در طول روز
• جلوگیری از برقراری رابطه ی جنسی مقعدی
• پرهیز از مصرف مواد مخدر و نوشیدنی های الکلی

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/22260-rectovaginal-fistula

کورک عمدتاً در اثر عفونت های باکتریایی ایجاد می شود که معمولاً به دلیل استافیلوکوکوس اورئوس است. عواملی که در ایجاد جوش نقش دارند عبارتند از:

1. عفونت باکتریایی: باکتری می تواند از طریق بریدگی ها یا ساییدگی های کوچک وارد پوست شود و منجر به عفونت در فولیکول مو شود.

2. بهداشت ضعیف: رعایت موارد بهداشتی ناکافی می تواند خطر ابتلا به عفونت های پوستی را افزایش دهد.

3. بیماری های زمینه ای: شرایطی مانند دیابت یا سرکوب سیستم ایمنی می تواند افراد را مستعد ابتلا به کورک کند.

4. اصطکاک و تحریک: نواحی از بدن که اصطکاک یا سوزش مکرر را تجربه می کنند، بیشتر در معرض جوش هستند.

علائم کورک معمولی

علائم رایج مرتبط با کورک ها در کمر عبارتند از:

• برآمدگی قرمز و متورم روی پوست

• درد و حساسیت در ناحیه آسیب دیده

• مرکز (سر) جوش پر از چرک

• تب در برخی موارد، به خصوص اگر جوش های متعدد وجود داشته باشد

• تخلیه چرک هنگام پاره شدن کورک

تفاوت در روش های تشخیص کیست مویی از جوش معمولی

بیماران باید این مورد را بدانند که تنها شخصی که میتواند به طور دقیق این دو بیماری پوستی را از یکدیگر تشخیص دهد، متخصص پوست یا جراح عمومی است که بهترین دکتر کیست مویی در نظر گرفته می شود.دکتر علیرضا زارعییکی از سرشناس ترین متخصصان در زمینه درمان این بیماری هستند.

تشخیص کیست های مویی

تشخیص سینوس پیلونیدال معمولاً شامل موارد زیر است:

1. سابقه پزشکی: ارائه دهنده مراقبت های پزشکی در مورد علائم، سابقه پزشکی و هر دوره قبلی بیماری پیلونیدال سؤال می کند.

2. معاینه فیزیکی: معاینه کامل ناحیه دنبالچه برای بررسی علائم عفونت، تورم یا زهکشی انجام می شود.

3. تشخیص با روش تصویربرداری: در برخی موارد، مطالعات تصویربرداری مانند سونوگرافی یا MRI ممکن است برای ارزیابی وسعت مجرای سینوسی و شناسایی آبسه‌ های مرتبط استفاده شود.

تشخیص کورک های طبیعی

تشخیص جوش به طور کلی ساده بوده و شامل موارد زیر است:

1. سابقه پزشکی: پزشک در مورد علائم و هرگونه وقوع قبلی کورک از بیمار پرس و جو می کند.

2. معاینه فیزیکی: طی بررسی بصری از ناحیه آسیب دیده امکان تشخیص اندازه، رنگ و وجود چرک را فراهم می کند.

3. کشت چرک: در صورت لزوم، ممکن است نمونه ای از چرک برای آنالیز آزمایشگاهی گرفته شود تا باکتری های خاص عامل عفونت شناسایی شوند.

تفاوت گزینه های درمانی کیست مویی از جوش معمولی

روش های درمان کیست مویی

می توان گفت که درمان سینوس پیلونیدال به شدت آن هم بستگی دارد:

• مدیریت محافظه کارانه: برای موارد خفیف بدون عفونت، کمپرس گرم و بهداشت مناسب ممکن است به کاهش علائم کمک کند.

• آنتی بیوتیک ها: در صورت وجود عفونت همراه، ممکن است آنتی بیوتیک برای درمان آن تجویز شود.

• مداخله جراحی: در موارد مکرر یا شدید، ممکن است اقدامات جراحی برای برداشتن کامل مجرای سینوسی ضروری باشد. این می تواند شامل برداشتن سینوس و بافت اطراف برای جلوگیری از عود باشد.

• مراقبت پس از عمل: مراقبت مناسب از زخم پس از جراحی برای بهبود و جلوگیری از عفونت بسیار مهم است.

زگیل تناسلی و مولوسکوم کونتاژیوزوم دو بیماری شایع پوستی هستند که می‌توانند در ناحیه تناسلی ایجاد شوند. در حالی که ممکن است برخی از شباهت‌ها مانند ظاهر و روش انتقال از طریق تماس جنسی مشترک باشند، اما از نظر علل، علائم و روش‌های درمانی تفاوت اساسی دارند.

آفتاب‌‌نیوز / تفاوت زگیل تناسلی با مولوسکوم چیست و چگونه درمان میشوند؟

در ادامه ما به بررسی تخصصی تفاوت زگیل تناسلی با مولوسکوم و تمام موارد مربوط به آن‌ها پرداخته ایم.

زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی زائده‌های خوش خیمی هستند که در نتیجه عفونت با سویه‌های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شوند. HPV در واقع مجموعه‌ای از بیش از 200 ویروس ایجاد کننده زگیل در نواحی مختلف بدن است و زگیل‌های تناسلی عمدتاً توسط انواع 6 و 11 HPV ایجاد می‌شوند. این زگیل‌ها به عنوان یک عفونت مقاربتی (STI) دسته بندی می‌شوند، زیرا معمولاً از طریق تماس نزدیک پوست به پوست در طی تماس پوستی منتقل می‌شوند.

علائم مولوسکوم تناسلی:

علائم مرتبط با مولوسکوم کونتاژیوزوم عبارتند از:

• شکل ظاهری: Molluscum contagiosum به صورت برآمدگی‌های کوچک، سفت و برجسته ظاهر می‌شود که معمولاً به رنگ گوشت یا سفید هستند. این برجستگی‌ها اغلب دارای گودی یا فرورفتگی مرکزی هستند که ظاهری مشخص به آن‌ها می‌دهد. ضایعات می‌توانند اندازه متفاوتی داشته باشند، اما به طور معمول حدود 2 تا 5 میلی متر قطر دارند.
• محل رشد: ضایعات می‌توانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند، اما بیشتر در ناحیه تناسلی، شکم، قسمت داخلی ران‌ها و گاهی اوقات در صورت یا بازو‌ها دیده می‌شوند. در کودکان اغلب روی تنه یا صورت ظاهر می‌شوند.
• سایر علائم: مولوسکوم عموماً بدون علامت است. اکثر افراد درد یا ناراحتی ناشی از ضایعات را تجربه نمی‌کنند. با این حال، برخی ممکن است خارش خفیف را تجربه کنند.

علائم زگیل تناسلی

یکی از ویژگی های زگیل تناسلی ظاهر متفاوت آنهاست. آنها ممکن است کوچک یا بزرگ، برجسته یا مسطح بوده و می توانند گوشتی یا خاکستری باشند. در برخی موارد، این زائده ها در کنار هم جمع شده و توده های بزرگتری را تشکیل می دهند که شبیه گل کلم است. نکته مهم این است که بسیاری از افراد مبتلا به زگیل تناسلی هیچ علامتی بجز ظاهر قابل مشاهده توده را تجربه نمی کنند. با این حال، برخی ممکن است از خارش، ناراحتی یا حساسیت در ناحیه آسیب دیده را شاکی باشند. همچنین شایان ذکر است که دوره ظهور HPV می تواند متفاوت باشد. زگیل ها ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها پس از مواجهه ظاهر نشوند.

علائم جوش تناسلی

برخلاف زگیل تناسلی، کورک تناسلی معمولاً با علائم واضح‌ تری ظاهر می‌ شود. جوش معمولاً به صورت یک توده قرمز و متورم شروع شده که ممکن است در هنگام لمس حساس یا دردناک باشد. با پیشرفت عفونت، کورک ممکن است با چرک پر شده و به طور فزاینده ای باعث ناراحتی شود. بیماران اغلب درد ضربان دار را در محل جوش بیان می کنند که می تواند در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد کند. در برخی موارد، علائم سیستمیک مانند تب یا ضعف ممکن است در صورت گسترش عفونت رخ دهد. کورک ممکن است در نهایت پاره شده و چرک را تخلیه کند که باعث تسکین فشار و درد میشود.

فرق روشهای تشخیص زگیل تناسلی و کورک

تشخیص زگیل تناسلی

تشخیص زگیل تناسلی در درجه اول بالینی است و شامل معاینه فیزیکی توسط متخصص زنان و بیماریهای تناسلی است. در برخی موارد، بیوپسی ممکن است برای تایید تشخیص یا رد سایر شرایط انجام شود. پزشک متخصص همچنین ممکن است از تکنیک های تشخیصی بصری یا استفاده از اسید استیک برای افزایش دید زگیل ها استفاده کنند. علاوه بر این، اغلب به افراد فعال از نظر جنسی توصیه می شود که تحت غربالگری های منظم برای عوارض مرتبط با HPV قرار گیرند.

تشخیص جوش تناسلی

تشخیص کورک تناسلی معمولاً به معاینه فیزیکی خلاصه می شود. متخصص پوست ظاهر کورک را بررسی کرده و در مورد علائم مرتبط با آن جویا می شود. در موارد مکرر یا زمانی که نگرانی در مورد یک بیماری زمینه ای (مانند آبسه) وجود دارد، ممکن است از چرک کشت برای شناسایی باکتری های خاص مسئول عفونت گرفته شود.

فرق روش های درمان زگیل تناسلی و جوش

روشهای درمان زگیل تناسلی

در حالی که هیچ درمانی برای خود HPV وجود ندارد، گزینه های درمانی مختلفی برای مدیریت زگیل تناسلی وجود دارد. درمان‌ های موضعی مانند کرم ایمی کیمود یا محلول پودوفیلوکس را می‌توان مستقیماً روی زگیل‌ ها اعمال کرد تا از بین بردن آن‌ ها بهبود یابد. کرایوتراپی (انجماد) روش موثر دیگری است که توسط پزشک برای از بین بردن زگیل استفاده می شود. در موارد شدیدتر یا زمانی که زگیل‌ ها به درمان‌ های دیگر مقاوم هستند، ممکن است گزینه‌ های جراحی مانند لیزر درمانی یا اکسیزیون در نظر گرفته شود. برای افراد مبتلا به زگیل تناسلی ضروری است که به طور منظم با دکتر خود پیگیری کنند زیرا برخی از گونه های ویروس پاپیلومای انسانی می توانند منجر به سرطان دهانه رحم در زنان شوند.

روشهای درمان جوش تناسلی

درمان کورک تناسلی اغلب با روشهای خانگی مانند کمپرس گرم روی ناحیه آسیب دیده شروع می شود. این روش به کاهش درد و تخلیه چرک کمک می کند. اگر کورک با مراقبت های خانگی بهبود نیابد یا به طور فزاینده ای دردناک یا بزرگ شود، ممکن است مداخله پزشکی لازم باشد. در این مواقع پزشک برای تخلیه محتویات آن و کاهش فشار، نیاز به دندانه زدن (برش دادن) جای جوش داشته باشد. در مواردی که عفونت باکتریایی قابل توجه یا جوش های مکرر وجود دارد، ممکن است آنتی بیوتیک ها برای کمک به رفع عفونت تجویز شوند.

تفاوت در علائم زگیل تناسلی و کورک

تجربه خون در مدفوع در دوران بارداری برای هر مادری می تواند نگران کننده و همینطور جدی باشد. درک علل بالقوه، علائم و پیگیری از روش هایی مطمئن برای درمان جهت اطمینان از سلامت مادر و جنین ضرورت دارد. در این مقاله تصمیم داریم به شما بینش دقیقی در مورد این وضعیت ارائه دهیم.

خون در مدفوع به چه معناست؟

وجود خون در مدفوع، که از نظر پزشکی به نام هماتوچزیا (خون قرمز روشن) یا ملنا (مدفوع تیره و قیری رنگ) شناخته می شود، نشان دهنده خونریزی در قسمتی از دستگاه گوارش است. در زنان باردار، این علامت می تواند از شرایط مختلف خوش خیم تا ,وضعیتی خطرناک ایجاد شود. شناخت نوع و مقدار خون می تواند به تعیین روش درمان توسط پزشک کمک کند.

علائم رایج خون در مدفوع

هنگامی که خون در مدفوع ظاهر می شود، ممکن است با علائم دیگری همراه باشد که می تواند سرنخ هایی در مورد علت آن به بیمار دهد. علائمی که زمان ابتلا به این عارضه دارید، عبارتند از:

• درد شکم: گرفتگی یا درد شدید ممکن است نشان دهنده مشکلات گوارشی باشد.
• اسهال: مدفوع شل مکرر که همراه با خونریزی است.
• یبوست: زور زدن در حین حرکات روده می تواند منجر به هموروئید شده که در صورت آسیب دیدن خونریزی میکند.
• تهوع و استفراغ: این علائم می تواند نشان دهنده مشکلات گوارشی شدیدتر باشد.
• خستگی: کم خونی ناشی از از دست دادن خون می تواند منجر به خستگی و ضعف شود.
• تغییرات در عادات روده: تغییرات ناگهانی در عادات روده ممکن است نشانه مشکلات اساسی باشد.