دانستی های انواع جراحی زیبایی و پزشکی

کورک عمدتاً در اثر عفونت های باکتریایی ایجاد می شود که معمولاً به دلیل استافیلوکوکوس اورئوس است. عواملی که در ایجاد جوش نقش دارند عبارتند از:

1. عفونت باکتریایی: باکتری می تواند از طریق بریدگی ها یا ساییدگی های کوچک وارد پوست شود و منجر به عفونت در فولیکول مو شود.

2. بهداشت ضعیف: رعایت موارد بهداشتی ناکافی می تواند خطر ابتلا به عفونت های پوستی را افزایش دهد.

3. بیماری های زمینه ای: شرایطی مانند دیابت یا سرکوب سیستم ایمنی می تواند افراد را مستعد ابتلا به کورک کند.

4. اصطکاک و تحریک: نواحی از بدن که اصطکاک یا سوزش مکرر را تجربه می کنند، بیشتر در معرض جوش هستند.

علائم کورک معمولی

علائم رایج مرتبط با کورک ها در کمر عبارتند از:

• برآمدگی قرمز و متورم روی پوست

• درد و حساسیت در ناحیه آسیب دیده

• مرکز (سر) جوش پر از چرک

• تب در برخی موارد، به خصوص اگر جوش های متعدد وجود داشته باشد

• تخلیه چرک هنگام پاره شدن کورک

تفاوت در روش های تشخیص کیست مویی از جوش معمولی

بیماران باید این مورد را بدانند که تنها شخصی که میتواند به طور دقیق این دو بیماری پوستی را از یکدیگر تشخیص دهد، متخصص پوست یا جراح عمومی است که بهترین دکتر کیست مویی در نظر گرفته می شود.دکتر علیرضا زارعییکی از سرشناس ترین متخصصان در زمینه درمان این بیماری هستند.

تشخیص کیست های مویی

تشخیص سینوس پیلونیدال معمولاً شامل موارد زیر است:

1. سابقه پزشکی: ارائه دهنده مراقبت های پزشکی در مورد علائم، سابقه پزشکی و هر دوره قبلی بیماری پیلونیدال سؤال می کند.

2. معاینه فیزیکی: معاینه کامل ناحیه دنبالچه برای بررسی علائم عفونت، تورم یا زهکشی انجام می شود.

3. تشخیص با روش تصویربرداری: در برخی موارد، مطالعات تصویربرداری مانند سونوگرافی یا MRI ممکن است برای ارزیابی وسعت مجرای سینوسی و شناسایی آبسه‌ های مرتبط استفاده شود.

تشخیص کورک های طبیعی

تشخیص جوش به طور کلی ساده بوده و شامل موارد زیر است:

1. سابقه پزشکی: پزشک در مورد علائم و هرگونه وقوع قبلی کورک از بیمار پرس و جو می کند.

2. معاینه فیزیکی: طی بررسی بصری از ناحیه آسیب دیده امکان تشخیص اندازه، رنگ و وجود چرک را فراهم می کند.

3. کشت چرک: در صورت لزوم، ممکن است نمونه ای از چرک برای آنالیز آزمایشگاهی گرفته شود تا باکتری های خاص عامل عفونت شناسایی شوند.

تفاوت گزینه های درمانی کیست مویی از جوش معمولی

روش های درمان کیست مویی

می توان گفت که درمان سینوس پیلونیدال به شدت آن هم بستگی دارد:

• مدیریت محافظه کارانه: برای موارد خفیف بدون عفونت، کمپرس گرم و بهداشت مناسب ممکن است به کاهش علائم کمک کند.

• آنتی بیوتیک ها: در صورت وجود عفونت همراه، ممکن است آنتی بیوتیک برای درمان آن تجویز شود.

• مداخله جراحی: در موارد مکرر یا شدید، ممکن است اقدامات جراحی برای برداشتن کامل مجرای سینوسی ضروری باشد. این می تواند شامل برداشتن سینوس و بافت اطراف برای جلوگیری از عود باشد.

• مراقبت پس از عمل: مراقبت مناسب از زخم پس از جراحی برای بهبود و جلوگیری از عفونت بسیار مهم است.

زگیل تناسلی و مولوسکوم کونتاژیوزوم دو بیماری شایع پوستی هستند که می‌توانند در ناحیه تناسلی ایجاد شوند. در حالی که ممکن است برخی از شباهت‌ها مانند ظاهر و روش انتقال از طریق تماس جنسی مشترک باشند، اما از نظر علل، علائم و روش‌های درمانی تفاوت اساسی دارند.

آفتاب‌‌نیوز / تفاوت زگیل تناسلی با مولوسکوم چیست و چگونه درمان میشوند؟

در ادامه ما به بررسی تخصصی تفاوت زگیل تناسلی با مولوسکوم و تمام موارد مربوط به آن‌ها پرداخته ایم.

زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی زائده‌های خوش خیمی هستند که در نتیجه عفونت با سویه‌های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شوند. HPV در واقع مجموعه‌ای از بیش از 200 ویروس ایجاد کننده زگیل در نواحی مختلف بدن است و زگیل‌های تناسلی عمدتاً توسط انواع 6 و 11 HPV ایجاد می‌شوند. این زگیل‌ها به عنوان یک عفونت مقاربتی (STI) دسته بندی می‌شوند، زیرا معمولاً از طریق تماس نزدیک پوست به پوست در طی تماس پوستی منتقل می‌شوند.

علائم مولوسکوم تناسلی:

علائم مرتبط با مولوسکوم کونتاژیوزوم عبارتند از:

• شکل ظاهری: Molluscum contagiosum به صورت برآمدگی‌های کوچک، سفت و برجسته ظاهر می‌شود که معمولاً به رنگ گوشت یا سفید هستند. این برجستگی‌ها اغلب دارای گودی یا فرورفتگی مرکزی هستند که ظاهری مشخص به آن‌ها می‌دهد. ضایعات می‌توانند اندازه متفاوتی داشته باشند، اما به طور معمول حدود 2 تا 5 میلی متر قطر دارند.
• محل رشد: ضایعات می‌توانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند، اما بیشتر در ناحیه تناسلی، شکم، قسمت داخلی ران‌ها و گاهی اوقات در صورت یا بازو‌ها دیده می‌شوند. در کودکان اغلب روی تنه یا صورت ظاهر می‌شوند.
• سایر علائم: مولوسکوم عموماً بدون علامت است. اکثر افراد درد یا ناراحتی ناشی از ضایعات را تجربه نمی‌کنند. با این حال، برخی ممکن است خارش خفیف را تجربه کنند.

علائم زگیل تناسلی

یکی از ویژگی های زگیل تناسلی ظاهر متفاوت آنهاست. آنها ممکن است کوچک یا بزرگ، برجسته یا مسطح بوده و می توانند گوشتی یا خاکستری باشند. در برخی موارد، این زائده ها در کنار هم جمع شده و توده های بزرگتری را تشکیل می دهند که شبیه گل کلم است. نکته مهم این است که بسیاری از افراد مبتلا به زگیل تناسلی هیچ علامتی بجز ظاهر قابل مشاهده توده را تجربه نمی کنند. با این حال، برخی ممکن است از خارش، ناراحتی یا حساسیت در ناحیه آسیب دیده را شاکی باشند. همچنین شایان ذکر است که دوره ظهور HPV می تواند متفاوت باشد. زگیل ها ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها پس از مواجهه ظاهر نشوند.

علائم جوش تناسلی

برخلاف زگیل تناسلی، کورک تناسلی معمولاً با علائم واضح‌ تری ظاهر می‌ شود. جوش معمولاً به صورت یک توده قرمز و متورم شروع شده که ممکن است در هنگام لمس حساس یا دردناک باشد. با پیشرفت عفونت، کورک ممکن است با چرک پر شده و به طور فزاینده ای باعث ناراحتی شود. بیماران اغلب درد ضربان دار را در محل جوش بیان می کنند که می تواند در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد کند. در برخی موارد، علائم سیستمیک مانند تب یا ضعف ممکن است در صورت گسترش عفونت رخ دهد. کورک ممکن است در نهایت پاره شده و چرک را تخلیه کند که باعث تسکین فشار و درد میشود.

فرق روشهای تشخیص زگیل تناسلی و کورک

تشخیص زگیل تناسلی

تشخیص زگیل تناسلی در درجه اول بالینی است و شامل معاینه فیزیکی توسط متخصص زنان و بیماریهای تناسلی است. در برخی موارد، بیوپسی ممکن است برای تایید تشخیص یا رد سایر شرایط انجام شود. پزشک متخصص همچنین ممکن است از تکنیک های تشخیصی بصری یا استفاده از اسید استیک برای افزایش دید زگیل ها استفاده کنند. علاوه بر این، اغلب به افراد فعال از نظر جنسی توصیه می شود که تحت غربالگری های منظم برای عوارض مرتبط با HPV قرار گیرند.

تشخیص جوش تناسلی

تشخیص کورک تناسلی معمولاً به معاینه فیزیکی خلاصه می شود. متخصص پوست ظاهر کورک را بررسی کرده و در مورد علائم مرتبط با آن جویا می شود. در موارد مکرر یا زمانی که نگرانی در مورد یک بیماری زمینه ای (مانند آبسه) وجود دارد، ممکن است از چرک کشت برای شناسایی باکتری های خاص مسئول عفونت گرفته شود.

فرق روش های درمان زگیل تناسلی و جوش

روشهای درمان زگیل تناسلی

در حالی که هیچ درمانی برای خود HPV وجود ندارد، گزینه های درمانی مختلفی برای مدیریت زگیل تناسلی وجود دارد. درمان‌ های موضعی مانند کرم ایمی کیمود یا محلول پودوفیلوکس را می‌توان مستقیماً روی زگیل‌ ها اعمال کرد تا از بین بردن آن‌ ها بهبود یابد. کرایوتراپی (انجماد) روش موثر دیگری است که توسط پزشک برای از بین بردن زگیل استفاده می شود. در موارد شدیدتر یا زمانی که زگیل‌ ها به درمان‌ های دیگر مقاوم هستند، ممکن است گزینه‌ های جراحی مانند لیزر درمانی یا اکسیزیون در نظر گرفته شود. برای افراد مبتلا به زگیل تناسلی ضروری است که به طور منظم با دکتر خود پیگیری کنند زیرا برخی از گونه های ویروس پاپیلومای انسانی می توانند منجر به سرطان دهانه رحم در زنان شوند.

روشهای درمان جوش تناسلی

درمان کورک تناسلی اغلب با روشهای خانگی مانند کمپرس گرم روی ناحیه آسیب دیده شروع می شود. این روش به کاهش درد و تخلیه چرک کمک می کند. اگر کورک با مراقبت های خانگی بهبود نیابد یا به طور فزاینده ای دردناک یا بزرگ شود، ممکن است مداخله پزشکی لازم باشد. در این مواقع پزشک برای تخلیه محتویات آن و کاهش فشار، نیاز به دندانه زدن (برش دادن) جای جوش داشته باشد. در مواردی که عفونت باکتریایی قابل توجه یا جوش های مکرر وجود دارد، ممکن است آنتی بیوتیک ها برای کمک به رفع عفونت تجویز شوند.

تفاوت در علائم زگیل تناسلی و کورک

تجربه خون در مدفوع در دوران بارداری برای هر مادری می تواند نگران کننده و همینطور جدی باشد. درک علل بالقوه، علائم و پیگیری از روش هایی مطمئن برای درمان جهت اطمینان از سلامت مادر و جنین ضرورت دارد. در این مقاله تصمیم داریم به شما بینش دقیقی در مورد این وضعیت ارائه دهیم.

خون در مدفوع به چه معناست؟

وجود خون در مدفوع، که از نظر پزشکی به نام هماتوچزیا (خون قرمز روشن) یا ملنا (مدفوع تیره و قیری رنگ) شناخته می شود، نشان دهنده خونریزی در قسمتی از دستگاه گوارش است. در زنان باردار، این علامت می تواند از شرایط مختلف خوش خیم تا ,وضعیتی خطرناک ایجاد شود. شناخت نوع و مقدار خون می تواند به تعیین روش درمان توسط پزشک کمک کند.

علائم رایج خون در مدفوع

هنگامی که خون در مدفوع ظاهر می شود، ممکن است با علائم دیگری همراه باشد که می تواند سرنخ هایی در مورد علت آن به بیمار دهد. علائمی که زمان ابتلا به این عارضه دارید، عبارتند از:

• درد شکم: گرفتگی یا درد شدید ممکن است نشان دهنده مشکلات گوارشی باشد.
• اسهال: مدفوع شل مکرر که همراه با خونریزی است.
• یبوست: زور زدن در حین حرکات روده می تواند منجر به هموروئید شده که در صورت آسیب دیدن خونریزی میکند.
• تهوع و استفراغ: این علائم می تواند نشان دهنده مشکلات گوارشی شدیدتر باشد.
• خستگی: کم خونی ناشی از از دست دادن خون می تواند منجر به خستگی و ضعف شود.
• تغییرات در عادات روده: تغییرات ناگهانی در عادات روده ممکن است نشانه مشکلات اساسی باشد.

در حالی که هیچ درمان قطعی برای ویروس تبخال وجود ندارد، اما چندین گزینه درمانی می توانند به مدیریت علائم و کاهش دفعات شیوع بیماری کمک کنند. که در ادامه درباره آنها صحبت کردیم:

داروهای ضد ویروسی

evjaj.com تبخال تناسلی داروهای ضد ویروسی موثرترین داروها برای درمان تبخال هستند. آنها با مهار تکثیر ویروس در بدن عمل می کنند و در نتیجه شدت و مدت شیوع بیماری را کاهش می دهند. داروهای ضد ویروسی رایج عبارتند از:

• آسیکلوویر (زویراکس): اغلب برای هر دو HSV-1 و HSV-2 تجویز می شود، می توان از آن در هنگام شیوع یا به عنوان یک اقدام پیشگیرانه استفاده کرد.
• والاسیکلوویر (Valtrex): در واقع نوعی پیش داروی آسیکلوویر است که دوز کمتری دارد و به طور موثر خطر انتقال را کاهش می دهد.
• فامسیکلوویر (Famvir): گزینه دیگری که به مدیریت شیوع و کاهش علائم کمک می کند.
• این داروها می توانند به طور قابل توجهی دفعات شیوع را کاهش داده و خطر انتقال به افرادی که با آنها رابطه جنسی دارید را به حداقل برسانند.

درمان های موضعی

برای تبخال دهان، کرم های موضعی حاوی عوامل ضد ویروسی می توانند علائم را در هنگام شیوع بیماری کاهش دهند. کرم های بدون نسخه نیز ممکن است خارش و ناراحتی را تسکین دهند. استفاده از این درمان ها در اولین نشانه شیوع بیماری می تواند به تسریع بهبودی کمک کند.

اصلاحات سبک زندگی

ایجاد برخی تغییرات مفید در سبک زندگی می تواند به مدیریت موثر تبخال کمک کند:

• مدیریت استرس: تکنیک هایی مانند یوگا، مدیتیشن و ورزش منظم می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.
• رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی متعادل و غنی از ویتامین ها و مواد معدنی از سلامت کلی و عملکرد سیستم ایمنی حمایت می کند.
• اجتناب از محرک ها: شناسایی محرک های فیزیکی،  مانند استرس یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید شدید، می تواند به کاهش دفعات شیوع کمک کند.

روش های انتقال ویروس تبخال

دلیل ابتلا به تبخال دهان یا HSV-1 می تواند با فردی باشد که از طریق روشهای زیر به این ویروس مبتلا است:

• بوسیدن.
• لمس کردن پوست فرد در نزدیکی دهان
• اشتراک ظروف غذا، بالم لب یا تیغ اصلاح.
• اگر از کسی که تبخال دارد رابطه دهانی دریافت می کنید، ممکن است عفونت تبخال را به اندام تناسلی شما منتقل کند.

روش انتقال تبخال تناسلی و ابتلا به HSV-2 شامل موارد زیر می باشد:

• مقاربت مقعدی، واژینال-آلت تناسلی و واژن-واژن.
• رابطه جنسی دهانی با فردی که آلوده است.
• تماس پوست به پوست بدون انزال.
• لمس زخم های باز، از جمله در هنگام شیردهی.
• زایمان توسط مادر یا والدین بارداری که عفونت فعال دارند.

شما نمی توانید تبخال تناسلی را از اشیایی مانند توالت فرنگی بگیرید. اما می توانید تبخال تناسلی را از طریق اسباب بازی های جنسی مشترک منتقل کنید. (برای ایمن ماندن، اسباب بازی های جنسی را قبل و بعد از استفاده از آنها بشویید و آنها را به اشتراک نگذارید. اگر این کار را می کنید، آنها را با کاندوم محافظت کنید.)