جراحی شقاق چگونه انجام می شود؟
با پیشرفت دنیای مدرن، علم پزشکی پیشرفت های متعددی را برای درمان بیماری های مختلف به ارمغان آورده است. درمان شقاق، که زمانی به مداخله جراحی سنتی نیاز داشت، امروزه اغلب با فناوری لیزر مورد توجه قرار میگیرد و یک رویکرد کم تهاجمی را ارائه میدهد. با این حال، مانند همه روش های پزشکی، جراحی شقاق مقعدی مجموعه ای از عوارض جانبی بالقوه خود را دارد که هرکسی که این درمان را در نظر می گیرد باید از آن آگاه باشد.
شناخت شقاق و درمان آن
شقاق مقعدی پارگی یا بریدگی کوچک در بافت نازک و مرطوب (مخاط) است که مقعد را می پوشاند. آنها می توانند باعث ناراحتی و درد شدید در هنگام اجابت مزاج شوند. درمان شقاق مقعدی بسته به شدت و مزمن بودن بیماری متفاوت است. در حالی که مرحله اولیه معمولاً شامل استفاده از داروهای شقاق مانند پمادهای موضعی، کرمها و تغییرات خاص در سبک زندگی است، برای موارد شدیدتر یا مزمن، پزشک ممکن است جراحی درمان شقاق را توصیه کند.
دو روش جراحی اولیه برای درمان شقاق وجود دارد: جراحی سنتی و جراحی لیزری برای شقاق. جراحی سنتی، که اغلب به عنوان اسفنکتروتومی داخلی جانبی شناخته می شود، شامل ایجاد یک برش کوچک در عضله اسفنکتر مقعد برای کاهش اسپاسم و درد و بهبود شقاق است. از سوی دیگر، لیزر درمانی برای شقاق، یا جراحی لیزری برای شقاق مقعد، از نور متمرکز برای ایجاد برشهای دقیق و بهبود بافت استفاده میکند. هدف هر دو تکنیک کاهش علائم بیمار و افزایش کیفیت زندگی آنهاست.
عوارض جانبی جراحی فیشر
در ادامه مطلب جراحی شقاق، چه سنتی و چه مبتنی بر لیزر، معمولاً آخرین راه حلی است که توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می شود، زمانی که سایر درمان ها برای شقاق مقعدی موفقیت آمیز نبوده اند. این روش ها در عین موثر بودن، خطرات و عوارض جانبی بالقوه ای دارند، درست مانند هر مداخله جراحی دیگری. درک این عوارض جانبی قبل از تصمیم گیری ضروری است. در اینجا برخی از عوارض جانبی رایج مرتبط با جراحی شقاق آورده شده است:
درد: درد پس از عمل پس از هر عمل جراحی از جمله جراحی شقاق شایع است. میزان ناراحتی در افراد متفاوت است اما معمولاً با مسکن ها قابل کنترل است.